Maak kennis met de nieuwe voorzitter van GMF: na 3 dolle jaren geeft Elina de GMF-scepter door aan Pieter

Sinds de start van de zomervakantie ’21 heeft Gents MilieuFront een nieuwe voorzitter. Pieter Nuytinck nam de fakkel over van Elina Bennetsen, die na meer dan drie jaar als voorzitter de stad Gent heeft ingeruild voor Brussel.

Elina: “Toen ik in 2018 zelf de vraag kreeg om voorzitter te worden, heb ik daar twee dagen over nagedacht. Ik wist toen al dat er mogelijks een verhuis naar Brussel aankwam. Mijn vriend komt van daar, al wist ik natuurlijk nog niet waar die relatie naartoe ging. Vorig jaar ben ik verhuisd. En hoe kun je nu als Brusselaar nog voorzitter van een Gentse beweging zijn? De afstand is voor mij te groot geworden. En met de zwangerschap erbij kijk ik er ook wel naar uit om mij meer op mijn gezin te kunnen focussen.”

Hoe verliep de zoektocht naar een nieuwe voorzitter?
Elina: “We hebben eigenlijk nooit echt een vacature gepubliceerd. Tot nu toe werd dat altijd overlopen samen met het personeel: wie zit er bij de vrijwilligers en wat zoekt GMF in een voorzitter? Het idee is al gevallen om een bekende Gentenaar te vragen, maar het zijn toch wel intensieve bestuursvergaderingen. Nu niet dat een bekende Gentenaar dat niet zou willen doen, maar het is toch een ander doel waarvoor je iemand zoekt. In feite zit de voorzitter ook vooral achter de schermen. En dat is ook een fijne positie: we hoeven helemaal niet het gezicht van GMF te zijn.”
Pieter: “Het is net krachtig dat GMF zoveel gezichten heeft.”
Elina: “Inderdaad: zo zie je echt wel dat het een netwerk is. Uiteindelijk werd ook vanuit dat netwerk de naam van Pieter naar voren geschoven. In het bestuur werd ook de vraag gesteld: wie is Pieter? Want niet iedereen kende hem. Zelf had ik hem ook nog nooit fysiek ontmoet voordat we hem gevraagd hebben om mij op te volgen.”

Wie is Pieter?
Pieter: “Ik ben geen echte Gentenaar.”
Elina: “Ik ook niet!”
Pieter (lacht): “Niemand hier is een echte Gentenaar. Nee, ik ben van Eeklo maar ik woon nu in Moscou. Dat is een wijk in Gent, gelukkig. Ik ben 36 en intussen woon ik al zo’n vijftien jaar in Gent. Ik heb twee kleine kindjes en ik werk bij het Rekenhof.”

Hoe ben je bij GMF terechtgekomen?
Pieter: “Ik ben er vier jaar geleden bij gekomen. Ik was al lid van GMF en elke ochtend nam ik de trein van Gent naar Brussel. Ik ergerde mij verschrikkelijk aan die ongewenste zadelhoesjes: zo van dat overbodig plastic dat al snel zwerfvuil wordt en gore chemicaliën bevat waar je broek van verkleurt. Dus ik dacht: ik mail naar Gents MilieuFront om te zien of wij daar samen niets aan kunnen doen. Ik werd meteen uitgenodigd om eens langs te komen en een mogelijke actie mee uit te werken.”
Elina: “Je was meteen ingeleid!” (lacht)
Pieter: “Ja, en zo ben ik dus in de activiteitenwerkgroep beland. We hebben toen de producenten van die hoesjes aangesproken en ook de stad, want eigenlijk is het verboden om zomaar ongevraagd reclame te hangen aan voertuigen. Dus dan hebben we daar afspraken over gemaakt, zodat dat gesanctioneerd kon worden. De eerstvolgende keer dat er nog zadelhoesjes werden gehangen, heeft GMF die er allemaal weer afgehaald: return to sender.”
Elina: “Kijk, dat is wel het hart van GMF hé, zo’n actie. Iedereen die een knalidee heeft, ontvangen wij met open armen. Wij gaan nooit doen alsof we een clubje zijn en ik hoop dat dat ook zo blijft.”

Wat kwam er in je op toen je werd gevraagd om voorzitter te worden?
Pieter: “Ik heb er wel langer dan twee dagen over nagedacht.”
Elina: “Ik zat natuurlijk al een jaar in het bestuur hé, dus ik kon al iets meer inschatten wat het inhield.”
Pieter: “Ik kon wel al terugvallen op mijn bestuurderservaring van bij de scouts en het jeugdwerk. Voor mij was dat een geruststelling, want ik had het gevoel dat ik dat wel kende en kon. En ik had ook wel goesting om iets meer te betekenen voor het GMF. Mijn drive is om de wereld verbeteren. Dat klinkt zweverig, en dat mag ook, maar ik geloof heel erg in de maakbaarheid van de wereld. Dat je dingen kunt veranderen. Je kunt iets zien, je kunt je daarover verontwaardigen, en je kunt er, vanuit die verontwaardiging,  iets aan doen.”

Hoe hoop je die drive te kunnen inzetten bij GMF?
Pieter: “Ik hoop als voorzitter ook op het bestuurlijke niveau mee dingen ten goede te kunnen veranderen. Maar ik hoop dat ik ook nog wel hands-on activiteiten kan blijven doen. Onlangs ging ik bijvoorbeeld stickertjes met “geen reclamedrukwerk” posten bij bussen waar er nog geen hangt. Ik heb dat een paar jaar geleden ook gedaan in de Brugse Poort toen we daar woonden. Als je dan nadien door de straten fietst, dan zie je dat er toch wel wat stickertjes zijn bijgekomen. En als je dan weet dat zo één stickertje 40 kilogram papier per jaar bespaart… Op wijkniveau kun je zo honderden kilo’s per jaar uitsparen. Dus ik hoop ook nog wel mijn energie te kunnen stoppen in concrete dingen met impact. Een bestuursvergadering heeft natuurlijk ook impact, maar dat is anders. Het geeft misschien nog net meer voldoening om in de straat al die stickertjes te zien hangen dan om terug te keren van een goede vergadering.”

Elina: “Het is minder rechtstreeks, hé. Voor mij was het door de afstand ook niet meer mogelijk om concrete acties te blijven doen. Dan ben je alleen nog bestuurlijk bezig, maar ik vond dat wel fijn om te doen: dat gaf een fijne dynamiek en een leuke afwisseling met mijn meer inhoudelijke job.”
Pieter: “Ik vind ook dat we echt een tof bestuur hebben. Allez, of een goed bestuur, want iedereen kan tof zijn, maar het zijn ook gedreven en inhoudelijk sterke mensen, elk met een eigen achtergrond om die ecologische transitie te kunnen maken.”
Elina: “En niemand zit daar voor zichzelf. We komen veel samen, dus het is erg intensief. En dat maakt ook dat de bestuurders daar niet gewoon komen zitten voor een extra postje, want het blijft een engagement. Niemand blijft langer dan nodig. En dat is gezond omdat er dan turnover is.”

Wat is voor jullie de rol van een voorzitter?
Elina: “Misschien mag Pieter daar eerst op antwoorden. Ik wil hem niet beïnvloeden.”
Pieter: “Kijk, ik ga het beeld van smeerolie gebruiken. Niet zo ecologisch misschien, maar eigenlijk hebben organisaties af en toe wat smeerolie nodig zodat de radertjes goed blijven draaien. En dan denk ik dat een voorzitter dat bijvoorbeeld is bij het bestuur, zodat het geheel blijft draaien. Dat is natuurlijk de verantwoordelijkheid van iedereen, maar die moet daar misschien nog net iets meer aandacht voor hebben dan de rest.”

Elina: “Ik denk dat het inderdaad soms oppikken is wat even uit het oog verloren wordt. En toch ook wel naast het secretariaat de link zijn met het bestuur, samen met Steven als coördinator.”
Pieter: “Misschien is het ook een taak als voorzitter om ervoor te zorgen dat je zowat de voeling bewaart met de leden en vrijwilligers. Hoe hoger de boom wordt, hoe belangrijker zijn wortels. Om een vrijwilligersbeweging te blijven moeten we blijven vooropstellen dat het aantal leden en het engagement van vrijwilligers behouden blijft.”
Elina: “Dat het niet alleen een vereniging van personeel is.”
Pieter: “Ja, want het is niet altijd sneller, maar wel krachtiger om het met zoveel mogelijk vrijwilligers te doen en de Gentenaars aan ons te blijven binden. Dat zal voor mij een aandachtspunt blijven de komende jaren.”

Hoe is de overdracht verlopen?
Pieter: “De voorbije maanden was ik al bestuurslid, maar Elina bleef voorzitter. Zo heb ik mijn inloopperiode gehad om het bestuur en de thema’s te leren kennen. Na vier online bestuursvergaderingen zijn we vorige week voor het eerst terug fysiek samengekomen.”
Elina: “En ik was er niet bij, dus ik heb hem meteen in het diepe gesmeten als voorzitter.”
Pieter: “Ik hoop wel dat ik wat meer de daadkracht van Elina krijg bij vergaderingen, want de tijd heb ik niet kunnen bewaken. Dat is niet altijd gemakkelijk in een groep vol sterke en goeie meningen.”
Elina: “Maar ja, op een eerste fysieke vergadering… En ja, dat is gewoon durven, want eigenlijk is iedereen wel blij als dat punt dan finaal is afgerond. Mocht ik zelf de voorzitter niet geweest zijn, dan was ik nog de ergste van de hoop, want ik ben zelf ook nogal mondig. Maar ik kon dat ook niet van dag één hoor, ik heb dat moeten leren.”
Pieter: “Oef!”
Elina: “Dat komt wel in orde. En je hebt mijn nummer!” (lacht)

Dit artikel werd geschreven door Zjef De Loose voor Frontaal (editie herfst 2021), het magazine van Gents MilieuFront. Wil je ook 4x per jaar inspirerende en kritische Frontaal-artikels lezen op papier of digitaal? Word nu lid van GMF en geniet van Frontaal en tal van andere fijne voordelen!

Foto’s: Manas Bharadwaj